Χρονια πολλα Αρθουρακο μας!!!!!

Μεσημεράκι ήταν...3 χρόνια πριν...ένα πλάσμα μια σταλιά, μαυρούλι, με μάτια μελιά που είχαν να πουν πολλά...

Αυτό το ζουζούνι μου χαμογέλασε! Μου έκλεψε την καρδιά από την πρώτη στιγμή!!!!

Την ιστορία σας την έχω ξαναπει...κλασική εικονογραφημένη...ιστορία αδέσποτων κουταβιών παρατημένων σε ένα παρκάκι... 

Τυχερός εκείνος που βρήκαμε αυτόν και τα αδέρφια του...? 

Τυχεροί εμείς που σαν σήμερα 3 χρόνια πριν μπήκε στη ζωή μας ένα πλάσμα τόσο μοναδικό...?

Ποιός είναι άραγε ο ποιος τυχερός...δεν μπορώ να απαντήσω...

Του Αρθούρου...του σώθηκε η ζωή.

Εμάς...ομόρφυνε η δικιά μας χάρη σ'αυτόν.

Είμαστε παραπάνω από πάτσι μάλλον...!

Πλασματάκι μας γλυκό να σε χαιρόμαστε!!!! Για πολλά...πολλά...ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ ακόμη χρόνια!!!!!

Είσαι 3 χρόνια μαζί μας και νιώθουμε ότι ήσουν από πάντα....δε φανταζόμαστε την ζωή μας χωρίς εσένα...είσαι ο πιο υπέροχος σκύλος που υπάρχει!!!!!
Έχεις τόσους μα τόσους ανθρώπους γύρω σου που σε λατρεύουμε...και μας το ανταποδίδεις με τον καλύτερο τρόπο...!

Σε ευχαριστούμε που μας αγαπάς τόσο....σε ευχαριστούμε και σε αγαπάμε όλοι μας πολύ............

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΟΥΡΑΚΟΟΟΟΟΟ....!!!!!!!!!!!!!!

Σύντομα θα κάνουμε και το παρτάκι μας....αναμένετε φωτογραφίες με την τούρτα!!!! ;)

~Δώστε κι εσείς την ευκαιρία σε έναν αδέσποτο σκύλο να σας δείξει τι σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη....σίγουρα δεν θα το μετανιώσετε! 

Η μπουκιτσα των σκουπιδιων....

Σήμερα ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή μιας ψυχής....έτσι απλά.

Σαν κάποιος από εκεί ψηλά να του έδωσε το δικαίωμα. 

Ο ίδιος άνθρωπος που έπραξε κατα αυτόν τον τρόπο σήμερα, μάλλον επέστρεψε σπίτι του και έφαγε αμέριμνος το μεσημεριανό του...ίσως πήγε να πάρει και το παιδάκι του από το σχολείο πρώτα. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα ανάψει την λαμπάδα του σε λίγες μέρες και θα ευχηθεί το Άγιο Φως να ευλογήσει την οικογένειά του.

Σήμερα, ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε μαζί με τα σκουπίδια του να πετάξει στον κάδο απορριμμάτων ένα πλάσμα λίγων ημερών. 

Ένα πλάσμα ανήμπορο...ένα μωρό.....μωρό....μωρό.....ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δε μπορεί να γίναμε τόσο σκληροί...δε μπορεί, δε το δέχομαι!!! 'Ανθρωποι, ζώα...παιδάκια...μωρά να υποφέρουν...να βασανίζονται....δε μπορεί ρε γαμώτο...όχι...δε μπορεί. 

Η μπουκίτσα αυτή μακρυά από την μαμά της, από τα αδελφάκια της(που ποιος ξέρει εκείνα τι απέγιναν)...παλεύει να ζήσει. Ελπίζουμε να βγει δυνατή και μαχήτρια και να μείνει κοντά μας...να την δούμε να μεγαλώνει,να χαίρεται, να παίζει,να νιώθει ότι την αγαπούν....να ζει! Και αυτό θα είναι το δώρο μας...αυτή θα είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα κάτι...ένα ίχνος...μια φλογίτσα ανθρωπιάς που σιγοκαίει...και είναι υποχρέωσή μας να μην την αφήσουμε να σβήσει.

Η μικρή τώρα απολαμβάνει την φροντίδα στο σπίτι φιλοξενίας της...τρώει,κοιμάται, κουρνιάζει στην αγκαλίτσα και στο κρεβάτι με την υπέροχη "μανούλα" της που την φιλοξενεί....γιατί μπορεί κάποιοι "άνθρωποι" να της στέρησαν τόσο πρόωρα και βάρβαρα την μαμά της, πάλι καλά όμως υπάρχουν και Άνθρωποι με Α κεφαλαίo που μεγαλώνουν με τέτοια αφοσίωση και περίσσια αγάπη, ορφανά μωράκια σαν την μικρούλα μας...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Η μπουκίτσα έχασε τη μάχη με τη ζωή...την μάχη που κάποιοι φρόντισαν να στήσουν εναντίον της... Εσύ, "άνθρωπε" που την είδες μόνο ως ένα ακόμη σκουπίδι και την πέταξε στον κάδο, με αποτέλεσμα να υποστεί κάκωση ο νωτιαίος μυελός της και αυτό να της στοιχίσει την ζωή, κοιμήσου ήσυχος απόψε.....ξεφορτώθηκες ένα ακόμη σκουπίδι......... 

Εμείς δεν μπορούμε, ευτυχώς,να κοιμηθούμε ήσυχοι...και δε θα κοιμηθούμε μέχρι να εξαφανίσουμε όλα τα ανθρώπινα, δίποδα σκουπίδια σαν κι εσένα.