Πώς γίνεται να λατρεύει κάποιος τον σκύλο του...να δακρύζει καθώς μιλάει για αυτόν...να λέει ότι είναι το τετράποδο παιδί του κι όχι απλώς ένα κατοικίδιο...να κοιμάται αγκαλιά και να το φυλάει στο στόμα.........και την ίδια ώρα να σου λέει "δεν το βγάζω ποτέ βόλτα, γιατί δε θέλω να λερώνεται στα βρωμοπεζοδρόμια..άσε που φοβάμαι γιατί μία φορά το έβγαλα βόλτα και μου το έφαγε ένα άλλο σκυλί...το καημένο μου...όχι όχι! δεν έχει ανάγκη την βόλτα! Εξάλλου όπως το μάθεις είναι! Εμένα ξέρει, τα κάνει στο μπαλκόνι και δεν γκρινιάζει ποτέ να βγει βόλτα....δεν θέλει να βγει βόλτα!!!"
Το άκουσα σήμερα....θύμωσα!Αγανάκτησα!Απόρησα!!!!! Μα πώς....;; Τι σόι αγάπη είναι αυτή; Και πώς να αλλάξεις μια τόσο εδραιωμένη άποψη σε έναν άνθρωπο που έχει επί πολλά χρόνια σκυλιά και νομίζει ότι έχει απόλυτο δίκιο;
Κάποτε έλεγα ότι όποιος κακοποιεί το ζώο του (γιατί φυσικά και το να μην του καλύπτεις τις απαραίτητες ανάγκες του, κακοποίηση είναι), σημαίνει ότι δεν το αγαπάει. Μετά από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν ζώα, διαπίστωσα ότι όντως υπάρχει και αυτή η περίπτωση της..."λάθος αγάπης" , αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι.
Θύματα αυτής της "λάθος αγάπης" είναι στην προκειμένη περίπτωση, τα ζωάκια.
~Είναι θύματα, όταν στερούνται την βόλτα τους, που τόσο έχουν ανάγκη!
~Είναι θύματα, όταν εκπαιδεύονται με τις γνωστές μεθόδους της πιάτσας(επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι...γιατί αλλιώς θα τις χαρακτηρίσω απεχθείς και ελεεινές και πολλά άλλα που δεν θέλω), οι οποίες βασίζονται στις θεωρίες περί κυριαρχίας κτλ.
~Είναι θύματα όταν τα δένουν οι "ιδιοκτήτες" τους και τους φαίνεται φυσιολογικό και λογικό ο σκύλος -που τόσο αγαπούν- να ζει έξω στην αυλή, δεμένος σε ένα σκυλόσπιτο!
~Είναι θύματα, όταν οι άνθρωποι αγοράζουν από pet shop, δεν στειρώνουν τα ζώα τους και τα ζευγαρώνουν!
Είναι τόσο άδικο να αγαπάς τον άλλον, αλλά ταυτόχρονα να τον πληγώνεις τόσο πολύ....
Γι αυτό φίλοι μου ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ! Και ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Το άκουσα σήμερα....θύμωσα!Αγανάκτησα!Απόρησα!!!!! Μα πώς....;; Τι σόι αγάπη είναι αυτή; Και πώς να αλλάξεις μια τόσο εδραιωμένη άποψη σε έναν άνθρωπο που έχει επί πολλά χρόνια σκυλιά και νομίζει ότι έχει απόλυτο δίκιο;
Κάποτε έλεγα ότι όποιος κακοποιεί το ζώο του (γιατί φυσικά και το να μην του καλύπτεις τις απαραίτητες ανάγκες του, κακοποίηση είναι), σημαίνει ότι δεν το αγαπάει. Μετά από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν ζώα, διαπίστωσα ότι όντως υπάρχει και αυτή η περίπτωση της..."λάθος αγάπης" , αν μπορούμε να την ονομάσουμε έτσι.
Θύματα αυτής της "λάθος αγάπης" είναι στην προκειμένη περίπτωση, τα ζωάκια.
~Είναι θύματα, όταν στερούνται την βόλτα τους, που τόσο έχουν ανάγκη!
~Είναι θύματα, όταν εκπαιδεύονται με τις γνωστές μεθόδους της πιάτσας(επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι...γιατί αλλιώς θα τις χαρακτηρίσω απεχθείς και ελεεινές και πολλά άλλα που δεν θέλω), οι οποίες βασίζονται στις θεωρίες περί κυριαρχίας κτλ.
~Είναι θύματα όταν τα δένουν οι "ιδιοκτήτες" τους και τους φαίνεται φυσιολογικό και λογικό ο σκύλος -που τόσο αγαπούν- να ζει έξω στην αυλή, δεμένος σε ένα σκυλόσπιτο!
~Είναι θύματα, όταν οι άνθρωποι αγοράζουν από pet shop, δεν στειρώνουν τα ζώα τους και τα ζευγαρώνουν!
Είναι τόσο άδικο να αγαπάς τον άλλον, αλλά ταυτόχρονα να τον πληγώνεις τόσο πολύ....
Γι αυτό φίλοι μου ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ! Και ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!
Categories: ΣΚΕΨΕΙΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου